Selamlar tüm forumdaşlara.
Öncelikle 2-3 hafta önce yaşanan buluşma ve geciken referans için Edacığımın da affına sığınarak, yaşattığı o güzel anları yazıya dökmeye başlıyorum
Bu kez İstanbul’da ayaz vardı. Kışın soğuk ama bir o kadar da büyülü günlerinden biriydi, çünkü istikamet Ümraniye ve @EDA ’nın dünyasına yolculuktu. Hava soğuktu ama içimi ısıtan heyecanla ikinci buluşmamız için yoldaydım. Bir Sonbahar Masalı’nın ardından, şimdi sıra Bir Kış Masalı’nı yaşamak için yine "tee" uzun yollardan gelmiştim
Kapı, aylar öncesi olduğu gibi tekrar açıldı ve o tanıdık gülümseme karşıladı. @EDA’nın zarafeti, güzelliği, bakışlarındaki sıcaklık, soğuğu unutturan o eşsiz enerjisi yine karşımdaydı. 100 psikiyatri seansının karşılayamayacağı huzur içimden ılık ılık tüm vücuduma yayılmaya başladı. Sarıldık, dudaklarına yapıştım, özlemiştim.
Karşılama faslından sonra salona geçtik ve tekrar o büyülü dünyanın içindeydim.
Sohbet, Şarap ve Pizza…
Beraber bir şeyler yemek adına aç gitmiştim ve sağ olsun @EDA, ne kadar deniz ürünü varsa pizzaya dahil ettirdi ve siparişi verdi. Yemeği beklerken, sohbet ve şarap aktı gitti zamanın içinde. Gözlerinin içi gülüyordu her zaman olduğu gibi, her kelimesi yine girip çıkıyordu kalbime. Yani her şeyiyle hayranlık uyandıran bir kadın.
Pizzalar geldi, tekrar kadehlerimizi kaldırırken, bu anın hiç bitmemesini diledim…
Yemek bitti, şimdi Eda zamanıydı
Görüntü; İtalyan ressam Tiziano’nun yaptığı efsane “Urbino Venüsü” tablosu gibi karşımda koltukta duruyordu.
Öpüştük, seviştik. İlk referans (https://sosyalforum022.xyz/konular/bir-sonbahar-masali-eda-ile-gecen-unutulmaz-anlar.119398/) detaylarından eksik kalmayacak bir gün daha yaşadım ve yaşattı…
Sonuç olarak arkadaşlar; @EDA, böyle ne bileyim “evin içinde bıcır bıcır dolaşan manita” söylemi vardır ya hani, sana huzur, mutluluk ve keyif katmaktan başka bir şey yapmaz. O, öyle bir şey işte
Böylesine güzel bir kadınla yine, yeniden ve sonsuza kadar unutulmayacak bir anı bıraktım geride. Teşekkür ediyorum @EDA tekrar.
Ve böylece, Bir Kış Masalı da sonsuza dek hafızama kazıyarak ayrıldım İstanbul’dan…
Öncelikle 2-3 hafta önce yaşanan buluşma ve geciken referans için Edacığımın da affına sığınarak, yaşattığı o güzel anları yazıya dökmeye başlıyorum
Bu kez İstanbul’da ayaz vardı
. Kışın soğuk ama bir o kadar da büyülü günlerinden biriydi, çünkü istikamet Ümraniye ve @EDA ’nın dünyasına yolculuktu. Hava soğuktu ama içimi ısıtan heyecanla ikinci buluşmamız için yoldaydım. Bir Sonbahar Masalı’nın ardından, şimdi sıra Bir Kış Masalı’nı yaşamak için yine "tee" uzun yollardan gelmiştimKapı, aylar öncesi olduğu gibi tekrar açıldı ve o tanıdık gülümseme karşıladı. @EDA’nın zarafeti, güzelliği, bakışlarındaki sıcaklık, soğuğu unutturan o eşsiz enerjisi yine karşımdaydı. 100 psikiyatri seansının karşılayamayacağı huzur içimden ılık ılık tüm vücuduma yayılmaya başladı. Sarıldık, dudaklarına yapıştım, özlemiştim.
Karşılama faslından sonra salona geçtik ve tekrar o büyülü dünyanın içindeydim.
Sohbet, Şarap ve Pizza…
Beraber bir şeyler yemek adına aç gitmiştim ve sağ olsun @EDA, ne kadar deniz ürünü varsa pizzaya dahil ettirdi ve siparişi verdi. Yemeği beklerken, sohbet ve şarap aktı gitti zamanın içinde. Gözlerinin içi gülüyordu her zaman olduğu gibi, her kelimesi yine girip çıkıyordu kalbime. Yani her şeyiyle hayranlık uyandıran bir kadın.
Pizzalar geldi, tekrar kadehlerimizi kaldırırken, bu anın hiç bitmemesini diledim…
Yemek bitti, şimdi Eda zamanıydı
Görüntü; İtalyan ressam Tiziano’nun yaptığı efsane “Urbino Venüsü” tablosu gibi karşımda koltukta duruyordu.
Öpüştük, seviştik. İlk referans (https://sosyalforum022.xyz/konular/bir-sonbahar-masali-eda-ile-gecen-unutulmaz-anlar.119398/) detaylarından eksik kalmayacak bir gün daha yaşadım ve yaşattı…
Sonuç olarak arkadaşlar; @EDA, böyle ne bileyim “evin içinde bıcır bıcır dolaşan manita” söylemi vardır ya hani, sana huzur, mutluluk ve keyif katmaktan başka bir şey yapmaz. O, öyle bir şey işte
Böylesine güzel bir kadınla yine, yeniden ve sonsuza kadar unutulmayacak bir anı bıraktım geride. Teşekkür ediyorum @EDA tekrar.
Ve böylece, Bir Kış Masalı da sonsuza dek hafızama kazıyarak ayrıldım İstanbul’dan…
